Sygnatura akt: III FPS 1/21

Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę w wywołującym wiele emocji sporze o sposób opodatkowania podatkiem od nieruchomości powszechnie stosowanych w wielu branżach obiektów do przechowywania typu silosy, bunkry czy zbiorniki. I choć na pierwszy rzut oka siedmioosobowy skład opowiedział się za wykładnią korzystną dla podatników, jedno dodatkowe zastrzeżenie może spowodować, że uchwała okaże się pyrrusowym zwycięstwem biznesu z samorządami, które wymierzają ten podatek.

Siedmioosobowy skład NSA zgodził się, że obiekt budowlany będący budowlą w świetle art. 3 pkt 3 prawa budowlanego może być dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości uznany za budynek w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Ale dodał bardzo istotne zastrzeżenie: musi spełniać kryteria bycia budynkiem wymienione w przepisie prawa podatkowego, a jego wyróżniającą się cechą ma być powierzchnia użytkowa.

Zdaniem NSA przemawiają za tym m.in. autonomiczne uregulowanie definicji budynku w prawie podatkowym, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz cel fiskalny. Jak podkreślał w ustnych motywach uzasadnienia przewodniczący składu sędzia NSA Roman Hauser, ustawa podatkowa, inaczej niż prawo budowlane, ma za zadanie realizację określonego celu fiskalnego. A to oznacza, że przy identyfikowaniu przedmiotu opodatkowania odnoszącego się do budynku należy uwzględnić taki parametr jak podstawa opodatkowania. NSA zauważył, że podstawa opodatkowania w przypadku budynku odnosi się do powierzchni użytkowej. Uchwała zapadła jednogłośnie.

żródło: https://www.rp.pl/podatki/art18967281-nizsza-danina-od-instalacji-gdy-maja-powierzchnie-uzytkowa?smclient=da2e7a0b-0ba2-4935-a3e3-9d7c57fb709b&utm_source=salesmanago&utm_medium=mailing&utm_campaign=NL_RP_RZECZPOSPOLITA